ناسا مسیری سریع‌تر و ارزانتر برای سفر به ماه پیدا کرد
ناسا با یک تکنیک جدید که در ماه ژوئن ثبت شده است، راهی سریع‌تر و ارزانتر برای مأموریت‌های کوچک بدون سرنشین به کره ماه یافته است.
به گزارش کیوسک تایمز و به نقل از ایسنا، وقتی صحبت از سفر به فضا می‌شود، حتی کاهش اندکی از هزینه‌ها نیز می‌تواند به معنی صرفه جویی مبلغ هنگفتی از پول و منابع شود. ناسا با توجه به این موضوع به تازگی پتنت روش جدیدی را ثبت کرده است تا سریع‌تر و ارزانتر به ماه برسد و این روش وابسته به یک فناوری ساخت فضاپیمای جدید نیست.
این سازمان فضایی فاش کرده است که مسیر جدیدی برای سفر به ماه کشف کرده است که ماموریت‌های آینده را با کارآیی بیشتری به ماه می رساند.
این کشف جدید به ناسا اجازه می‌دهد تا یک فضاپیمای کوچک بدون سرنشین را نسبتاً سریع و با سوخت بسیار کمی به ماه برساند.
در این روش که در ماه ژوئن توسط ناسا ثبت شده است، فضاپیمای بدون سرنشین از ماهواره‌های ارتباطی کمک می‌گیرد تا بتواند قبل از استفاده از جاذبه زمین و ماه برای انجام یک مانور کمانی به ماه، به مدار بالای زمین برسد.
این روش ابداعی شامل انتقال یک فضاپیما از مدار انتقال “زمین آهنگ” به مدار ماه توصیف شده است.
مدار زمین‌آهنگ(Geosynchronous orbit) یا مدار ژئوسَنکرون یا مدار هم‌گردش زمین یا مدار زمین‌هم‌زمان به مدارهایی در دور کره زمین گفته می‌شود که سرعت زاویه‌ای چرخش ماهواره‌ها بر روی این مدارها با سرعت چرخش زمین برابر است. به عبارتی دیگر مدارهایی هستند که برای پیمودن مسیر کامل آنها به یک روز نجومی،(در حدود ۲۳ ساعت و ۵۶ دقیقه و ۴ ثانیه) نیاز است. یکی از مهم‌ترین این مدارها مدار زمین‌ثابت است.
طبق اعلام ناسا اولین فضاپیمایی که از این خط سیر جدید استفاده می‌کند، ماموریت “Dapper” خواهد بود؛ مأموریتی که توسط دانشگاه “کلرادو بولدر” ساخته شده و برای ثبت امواج رادیویی با فرکانس پایین که طی شکل گیری اولیه جهان منتشر می‌شود از سمت پنهان ماه برای اولین بار راه اندازی می‌شود.
گفته می‌شود این مسیر جدید از نیاز به پایین نگه داشتن هزینه های ماموریت “Dapper” در کمترین حد ممکن ناشی شده است، زیرا بودجه نسبتاً کمی برای این ماموریت فضایی(۱۵۰ میلیون دلار) در نظر گرفته شده بود.
“جک برنز” اخترفیزیکدان دانشگاه کلرادو بولدر و سرپرست مأموریت “Dapper” گفت: این مسیر جدید سفر به ماه از ضرورت برآمد، چرا که ما باید هزینه های پرتاب را پایین نگه می‌داشتیم و راهی ارزان برای رسیدن به ماه پیدا می کردیم.
در حالی که این مسیر جدید به سرعت مأموریت “آپولو ۱۱” که فقط در چند روز به ماه رسید، نخواهد بود، اما سرعت آن بسیار بیشتر از مأموریت های کوچکتر معادل آن است که سوخت بسیار کمتری مصرف می کنند.
ناسا تخمین می زند که سفر به ماه با این روش و با استفاده از این مسیر حدود دو ماه و نیم طول بکشد، در حالی که مأموریت هایی با اندازه مشابه معمولاً شش ماه طول می کشد تا به ماه برسند.